HAYALLERİN MEMLEKETİNEBasımdan dumandan bir ağrı Saatlerce araya verilmiş Bir merhamet ve efendilik Yürekte kumar oynayanlar Ve cehaletin neferleri... İşte bu kadar doluyum Cümleler taşkın ve biçimsiz Bir ruhum var ki akılla geçimsiz Sıska beyinlilerle seferlerdeyim Aslında bi o kadar ziyanlarda Dünya insanlarla şekilsiz... Dertler dünya gibi kara cahil Çarelerse semalar gibi ’görünmez! Zelzele sanır kendini Kabil Gönüllerin otağı kanla çizilmez! Bir yanda ben,diğer yanda kalem Kalem çizse de,gönül keş bir alem Bu derya, duygu yoksunu bir elem Fikriyat engel olur,kalem yar bilinmez! Yüreğe sızan her bakışla Tepetaklak olmak ne acizlik His yoksunu gözlerle,suratımla Yarin vuslatını istemek densizlik... Zincirlere vur beni felek; Zirvesi uzak dağların eteklerine Ayağım etekte kilidim zirvede Beşerin çağdaşlığından sil felek Kavuştur beni Hakkın medeniyetine Hayallerin memleketine...! AHMET KAAN KAYA |