Bu gece gözlerimde olmalı gözleri
Bu gece efkar daldı gönlüme
Duygular demlendi ansızın durulan sularda Hoyratça debelenen bir şeyler kaynıyor Yüreğimin alevinde Kınından çıkarmalıyım deli dolu günleri Bu gece delirmeli yeniden gönül dağı Volkancasına kükremeli tepeden tırnağa Küllenen kor alevleri şahlandırmalı Sevda rüzgârları Yorgunluktan eser kalmamalı dizlerimde Yürek mangal gibi olmalı sevdalıca Delikanlı çağlarda koştukça coşmalı Baş açık yalınayak Varsın kursakta bir lokma olmasın Yeter ki yürek dağ gibi yücelsin sevdalıca Bu gece gülümseyen ay’ı tutmalı kollarım Şöyle kavramalı ellerim ensesinden Sonra nefesi karışmalı nefesime Soluksuz bırakmalıyım Hasret anlarının öcünü alırcasına Can cana olmalı ölümsüzce bedende Kızıl gül açmalı dudaklarında yârin Müptelası olmalı buselerin sihirli iksirinde Ölümsüzlük olmalı dudaktan kalbe akan El ele mahşere kadar yürümeli Masmavi gecenin gül kokulu demlerinde Bu gece gözlerimde olmalı gözleri… Ahmet Moran |
kaleminiz kavi olsun