Yanlızlığıyla oturup yanlızlığa söven insan
Arada sırada Aklıma Gelir Yaşanmışlıklarım
ve ben tekrar yaşarmışçasına ağlarım Mutsuzluğuma ve Ağladığıma kimse tanık olmaz Çünkü ben gülerken bile ağlarım. Sahte bir maske takıp dolaşırım Nefretlerimi ve kinlerimi içimde saklarım Çünkü Ben odak noktası olmaktansa Sır gibi gizli kalmayı düş sayanlardanım Tabi mutluluklarım vardır kısa süren, Kahkalarımda vardır yalan yanlış kaybolup giden Kiminin baş parmağıyla ittiği şeylerde vardır Benimse gecelerce ağlayıp ulaşamadıklarım Bu hayatta Öğrendiğim çok şey oldu en önemlileri şuydu: Kimseye güvenme ve fazla değer verme ! İşte bütün mesele bundan kaynaklanıyordu. Bu hayatta Kaybettiğimde çok şey oldu Ama vazgeçtiğim hiç bişi olmadı Çevremde kim varsa hep umutlarımı kırdı Ama hayallerime kimse dokunamadı Ve bana kimse elini uzatmadı. Hatırlıyorumda kopkoyu karanlık gecelerde Sessizce gözyaşlarımı içime akıta akıta ağladığımı Gittikçe anlamsızlaşan hayatıma yön çizmeye çalıştığımı Ben Yanlızlığımla oturup Yanlızlığa Söven insanım ve biliyorum ki benimle aynı duyguları paylaşan bir çok insan var. |