Kara Osman
Rüzgârlar dans eder kara bağrında,
Çektiklerin yetmez mi kara Osman. Bir milimlik doğrun yok mu eğrinde, Bahçende gül bitmez mi kara Osman. El Mersine gider, sen hep tersine, El hakka kul olur sen hep hırsına, El Hızır’a çalışır sen hep Dursun’a, Bacaların tütmez mi kara Osman. Ne evladın kaldı ne de kardeşin, Yıllar geçti ona varmadı beşin, Hep zemheri oldu en hafif kışın, Dert başından gitmez mi kara Osman Belalar konaklar esmer başında, Hafakanlar basar her an düşünde, Bir gün bari taş çıkmasın aşında, Günün günü tutmaz mı kara Osman. Bahçeye gül diksen sarımsak biter, Kurumuş dalında kargalar öter, Nedense musibet hep sana çatar, Ahın para etmez mi kara Osman. 30.04.2008 Kütahya |
kutluyorum, selamlarımla