KURUSA FİDANIN GÜLLERİ
Dalga dalga mavi düşlere savuran beni,
Çöl ateşinde kavrulup yandığım yarim, Öyle buğulu dilinden çıkan sözlerin, Türkü dağlarımın başına kor ateşler yağıyor. Gece karası gözlüm, işvesi alazlı yarim, İçtiğim beyaz kadehinden dilinde kalan tadın olayım, O kadehte yudum yudum iç beni, Bir şiirle meşgul yüreğim, bir de seninle, Göz göze geldiğim günden bu yana, Aklımda bende değil, fikrimde. Aşk laftan anlamaz ki sevdiğim, Gözler aşkın kapısıdır bilmez misin? Yaprakların dökülse de dalımsın benim, Güneşin solsa da, karlar da yağsa gönül bağlarına, İnan nefesimle sarar ısıtırım seni, ısıtırım yar. Aşk hep türkülerde kalmamalı, sızlatıp ağlatmamalı, Aşka fırsat vermeli, onu ölümsüz kılmalı, Yakacaksa yakmalı bizi hasretten, Dağlayacaksa bozkırında sararan başağımı dağlamalı. Demiştin ya sen yürektir okutan, yürektir söyleten, Yazdıran da yürektir beyaz sayfalara aşkını, Gecenin siyahında bir hayal gibi, Tek bir yürekte birleştiren de, İnanmışsan ver gönlünü, yanında da ömrünü, Diyen sen değil miydin? Artık gurbetinde bırakma, hasretinden küle döndürme beni, Gel yaklaş yanıma,dudağının sıcağıyla yak harelerimi. Karşı dağın gülüsün sen, bülbülüsün yar, Karalar giymiş dilberim, sar gecemde siyahınla sen beni, Gece gibi güzelsin yar, Gece gibi örtüyorsun sevdanla gönül dağımın üstünü, Sarıyorsun geçmişten kalan yaralarımı, Merhem oluyorsun küle dönmüşlüğüme sen benim. Sanki karşımda kılıyorsun son veda namazını, Eski sevdaların üstüne son elveda duanı savurarak, Sakla beni artık kalbinin en derin yerinde yar, Canının içinde bana bir yer aç, Sende yaşayayım ömrümce yarim. Kurusa fidanın güllerin solsa da, Gönlümde seni soldurmam yarim, Yanarız seninle güz ateşinde, Sararım seni şu yüreğimle yine de söndürmem yarim. Olmamı istemiştin ya en güzel, en derin, en yürekli, En mahrem yerinde sevdiğim, İşte bu beni sana deli eder, aşık eder, Göç ettirir yüreğine yüreğimi yar. Ne duruyorsun o zaman? Deli de ol, aşık da ol, deli aşık ol dememiş miydin? Zaten deliliği de aşkı da almak için, Yola çıkmış bir göçebeyim sevdiğim, Seni de bir gün deli divane ederim sevdamla, Yardan gelen divanelik, bedenime deva getirir Dememiş miydin? Artık sevda yolunda bir mecnun, bir göçebeyim, Sana deli divaneyim yar, Belki bir gün çadır kurarım gönül sarayında, Sen istersen yık çadırımı, han kur gönül tahtında sevdiğim. Deniz ettim sinemi gel içinde yüzde sarhoş olayım, Saçlarını ver, siyah örtü gibi sineme sarayım, Deli divane yarim, öz vatanım, canım benim, Cihanım, yarim... OSMAN ÖZTÜRK. EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABIMDAN. EYLÜL.2011 |