İşte Benim KasabamBozkırın göbeğinde kaderine terk olmuş, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Ta doğuştan acılar damarına zerk olmuş, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Karayağız tenlidir insanı bilmez kemlik, Sobasının üstünde dolup boşalır demlik, Mert yaşar mert davranır içinde yoktur hamlık, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Başkentin dibindedir lakin uzaktır ona, Vakurca yürüyüşü tahta kızaktır ona, İçindeki saflığı büyük tuzaktır ona, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Yaz ayında kararır bahtı gibi yüzü de, Fark etmez onun için baharı da güzü de, Eğmez yere başını erkeği de kızı da, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Güzün tohum ekiyor baharda koyun güder, Vatan millet uğruna düşer, ölüme gider, Hak hakikat yolunda yürür menzile kadar, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Ha bağrı ha toprağı sürülmüş kıraç gibi, Bir gün toksa bilinsin öbürsü gün aç gibi, Onurlu davranışı gönlüme ilaç gibi, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. Bir garip babam vardır bir de çileli anam, Bir hasretlik bir hüzün tütüyor buram buram, Bir sevda ki uğruna yanar işte tam buram, Bir kasaba vardır ki işte benim kasabam. 03.03.2012 Kütahya |
Saygıyla kutlarım istisnai şiiri.