DERDİNLE FARIDIMİnsanlık yüküne verdim sırtımı; Söz, sözü kanatır deşme derdimi. Toza katacaksan gönül yurdumu; İstemem muhabbet yelini dilden. Canımı harcadım dost yapısında Dilenciye döndüm aşk kapısında Gözüm ne mal mülkte ne tapusunda İstemem çöpünü ilini hâlden. Sevdâ kazığını, kalbime çaktım; Yağlı kemendini boynuma taktım; Ateşten perdahı yüzüme çektim; İstemem tebessüm selini gülden. Uğrunda farıdım aşkımı sorma. Gidenler döner mi? Kendini yorma. Ömrümü çürüttüm yaramı sarma; İstemem Lokman’ın elini baldan. Erdemoğlu; gönül aşk yatırı mı? Gülünü solduran gün satırı mı? Hayâle gelmeyen dost hatırı mı? İstemem vefâymış kâlini elden. 23.01.2006 11.10 Salih ERDEM / AYDIN |
selam ile