BİR FERYAT Kİ
(nisan-2010 kadıköy)
Sensiz kaldım, ayrılık acısı çöktü içime! Sana fırsat verilmedi, doğru seçime, Artık başka sevgilere yer yok içimde, Öyle bir ayrılık ki geri dönmez biçimde! Neden ters gider oldu bütün işlerim? Artık hiç kesmez oldu sağlam dişlerim. Her gece, niye Kâbus oluyor düşlerim? Sen yoksun ya! var olur mu eski gülüşlerim? Yokluğun yüreğimi yaksa da, Gözlerim, melûl, mahzun baksa da, Gözyaşlarım hiç durmadan aksa da, Tanrının takdiridir der, susarım: Şimdiden görüyorum acı sonumu, Gücüm yetmez, artık kaldıramam kolumu, Yalnız kaldım, varın, sizler yapın yorumu! Ümit bu ya! Ahirette, düzgün cevaplarım sorumu! |