durun daha bırakmadımBen, hiç yalnız kalmadım düşlerimle, Bana, sunulan hayatı yudumladım sessizce, Bu böyle olmalı dediler boyun eğdim, Ben hiç yalnız kalmadımki kendimle... Bana ne diyemedim aktarılan hüzünlere, Ya sen niye beni uyarmadın nerdesin diye, Çağlamaya kalktım, sözlerim dinlenmedi ki hiç, Ben hiç yalnız kalmadım sevgiyle aşkla... Şimdi benden ne bekliyorsunuz ki , Susuz kalmış balık misali, dönemedim başa, İyi de nasıl mücadele edilir bu hayatla, Ben hiç yalnız kalmadımki yaşamla... Durun ya, ben hiç doymadım gülmelere, Kırlarda koşup bağırmadım haykırarak, Hiç hız yapmadım, hep yavaş gittim yolları, Tamam da ben hiç yalnız kalmadım çocukluğumla .... |