AÇTIĞI ZAMANNedenlere takılırken hayallerim Umutsuzluğun güneşi karartırdı Mehtabı Amaçsızdı nefes alıp vermeler Bir çiğ tanesinde kanardım suya Bahçıvanı Olurdu ruhumun meleklerde; Ölüm Karalanlığın kapıları aralandığı zaman Çöle kök salmıştı güllerim Ve bülbülün aşkıda Hezeyan olurdu umutsuzluk vadilerinde Bir okun ucunda söylenirdi Aşkın ağıtları Bir közün taneleri savrulduğu zaman Ayrılığın hüznü çökerken sinelere Buruk bir hazanın aralanır kapıları Puslu gözlerle bakarken savrulan yapraklara Bir yaş süzülür en mahrem anılardan Kalabalıklar yitirir anlamını Ayrılığın hazan gülleri açtığı zaman |
Saygılar......