5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1330
Okunma
Yaşamın baharında yorgun düşerken
Hayatıma göz kırpan hazandan bıktım
Hiç yokken dost gibi ortaya cıkan
Bana akıl veren dostlardan bıktım.
Bir arı gibi gezerken çiçek,çiçek
Yagmur yagıp ıslattın beni
Henüz peteğime yaptığım balı
Ansızın gelip de alandan bıktım.
Çalışıp yoruldum başardım işi
Rüsva eylemedim dostu ile eşi
Önemsiz der iken üç ile beşi
Haksıza hak veren nizamdan bıktım.
Düşünçemi söyledim dinlemediler
Alt guruba bak şükret dediler
Kendileri haram helal demeden yediler
Fakir fukaranın hakkını yiyenden bıktım.
Aşık metin derki dertlerim böyle
Gerçegi gör gerçegi söyle
Nerde hak adalet söyle nerde
Keser gibi kendine yontandan bıktım.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz