BIKTIMYaşamın baharında yorgun düşerken Hayatıma göz kırpan hazandan bıktım Hiç yokken dost gibi ortaya cıkan Bana akıl veren dostlardan bıktım. Bir arı gibi gezerken çiçek,çiçek Yagmur yagıp ıslattın beni Henüz peteğime yaptığım balı Ansızın gelip de alandan bıktım. Çalışıp yoruldum başardım işi Rüsva eylemedim dostu ile eşi Önemsiz der iken üç ile beşi Haksıza hak veren nizamdan bıktım. Düşünçemi söyledim dinlemediler Alt guruba bak şükret dediler Kendileri haram helal demeden yediler Fakir fukaranın hakkını yiyenden bıktım. Aşık metin derki dertlerim böyle Gerçegi gör gerçegi söyle Nerde hak adalet söyle nerde Keser gibi kendine yontandan bıktım. |