Seni canımdan çok severken
Sana;seni sevmiyorum demek okadar acı verici ki bilemezsin.
Sen yoksun ve bana seni anlatıyor bu şehrin geceleri.
Sensiz kalmamak için geceleri uyumuyorum bile.

Sen gittin:ışıksız kalmış bir sevda kaldı bende.
Yüreğimdeki sevdaya özlemim.
Gel ve gecelerimin ışığı ol.
Geri dönüp sevmeyeceksin biliyorum;ama bir umudum var.
Nefretini bir kenara atıp ya dönersen,ya yeniden seversen...
Sende seviyorsun ;ama gururun engel.

Seninle askı yüreğimde yasadım.
Duygularımı tam açamadım;ama yasadım.
Kısacık ömürlü bir kelebektim ben.
Ben öldüm.Kendimle beraber senide öldürdüm.
Ben doğdum.Sende benimle doğdun.
Yine öldüm.Sonra...
Hep aynı senaryo.
Ama içimdeki sevgin hep ilerledi.
İçimde kocaman bir sen oldun.

Senden ne kadar nefret ettiğimi,sana kin duyduğumu,
Seni sevmediğimi söylesemde koca bir YALAN.
Şimdi senden bana tek kalan, kırık dökük hatıraların.

Anılarımız,şiir yazma serüvenimde geçemediğim yerleri
aşmak için yoluma döşediğim taşlar şimdi.
Şiirimde sen varsın,5 yılımız var.
Acısıyla,tatlısıyla geçmişimiz var.
Şimdi ELLERİM KELEPÇELİ,YÜREKLER PASLI,SEVENLER ise AYRI...
SENİ SEVİYORUM