Yoksulum Sensiz Yar
Günün ikindi vakti
Mevsime değdi rüzgar Yollara vura vura Devrildi vuslat Hasret Şimdi bize doğru yağdı, kar Aman! Yar… Gözümde tüten Ah! memleketim Ah! İstanbul’um Rehin aldığın kalbim Şimdi nasıl da dar… Seni, nasıl sevdim yar… Kördüğüm yolları Çözülmez düğümüyle Seninle bıraktım Ayrılık tepemde Yoksulum sensiz yar… Nabzım özlemle atarken Koylarına saklanır düşlerim Hudutların ömrümü çalsın Dışında Ben enkazım yar… Dalgaların döve döve vurduğu Kıyılarından Usanmadan Ne Fatih vazgeçti Ne de Süleyman… Beyhude aşk değil ki bu Mübeccel toprağına Ezelden Meftunum ben de yar… Ah efendim! Uzaktan seyrederken seni Kuşlar uçuşur sevdayla Bir tutku bırakır kanatlarından Osmanlı bile hisseder Yüreklerimizi Tetikleyensin yar… İsmin besmele gibi Akarken dudaktan Umut tutunur hasrete Artık ayyaştır sancılı bekleyiş Doğuştan vurgunum Tiryakinim yar…
|