Eller
sımsıkı sarılır eller,
o vaktin hüzne çalan saatinde ki o vakit ayrılıktır, hercai yürekleri yakan, kimsesiz öksüz koyanda o. bilirsiniz sizde aslında hiç gidilmek,ayrılmak istenmez oralardan,ondan. elde ne varsa verilmek istenir son kez son kez bir daha sıkı sıkıya sarılıp, koklaşıp, vedalaşmak için... Sanmam kı hangi seven yürek ve beden buna hayır desin... önce kavuşan eller olur en sonunda ayrılan gene onlar olur. kavuşmanın tadını ve acı ayrılığın en zor anını yaşamak ellerin nasibi değil mıdır? belki de ondan önce eller kırış kırış olur nurlu bir hal alır bedende kolay mı onca acıyı yaşamak. yaşlanmakta da en başlı başına kanıt onlar değil mıdır?.. Arzuyla kavuşmuş onca yıl ya da onca yıl arzuyla kavuşmayı ummuş eller. eller sımsıkı sarılan eller, o vakitlerde kopmayan eller.. hiç ayrılmayacakmışçasına birleşmiş eller... .............. çırak |
bazen 'of' bile demezler..