Feribotbir damla gözyaşında duyulmaz oldu sesim bağıra bağıra şarkılar söylemek gelmiyor içimden yazları dolup taşan sahil kenarlarını düşlemek Akdeniz’ i gözlerinin içine dalarken sahil köylerinin sokaklarında oturamamak yeniden sarhoş dudaklarının çaresiz istemini yerine getirememek bir kez daha otel odasına sığdıramamak geçip giden zamanı bir daha uyuyamamak beyaz çarşafa serilmiş dişiliğini üzerime örtünemeden o uzun ayrılığı nasıl yazabilirdi bir otobüs bileti bilmeden ve binmeden uzaklaşırken nasıl olurdu da hala sıcak kalırdı el bileklerim bir adamın kokusu nasıl sinerdi kalktığı koltuğa ve bir koltuk nasıl bu kadar anlamlı olabilirdi bir kadına olmamak ve bir daha olamamak, aynı günün içine sığamamak, birlikte gelecek zamanlı sözcükler anlatacak ve kurtaracak bizi cümlelerimiz eksik kalacak, yüklemler kayıp -ecek ve –acak takıları asılacak yüklediklerimize göreceksin ve özlemle bakılamayacak uzaklaşırken teknelerin şehrinden feribotlar sessizce bindirecek yolcularını, biz yokken otobüslerinden inemeyecekler yalnızlıklarından utananlar gizlice sigara içilemeyecek tuvalet kuyruklarında bir kadının atkısı denize düşecek lodostan çocukların uykusu bölünecek, sessizlik bölünecek feribot sallanacak fırtınadan lunapark oyuncakları gibi feribota saldıracak hainler elleri silahlı kaptanı vuracaklar göz bebeklerinden, deryasında boğulacak göz bebeklerimle emeceğim esen rüzgarı kurumayacak, bir damla gözyaşım düşmeyecek toprağa denize gömecekler, denize verecekler bedenimi yok olacağım, olmayacağım allahıma bir daha bir daha ölmeyeceğim, bir hiç uğruna binmeyeceğim feribotlara… feribotların gitmediği şehirlerde yaşayacaksın sen kıyılarımıza aynı denizin dalgaları da vurmayacak artık Akdeniz’ li olmayacağım, görmeyeceksin bir daha Marmara denizinden geçmeyeceğim bir daha feribotlar ölecekler yalnızlıktan feribotlar barınaklarında çürüyecekler kimsesizlikten öleceğim bende inan öleceğim sensizlikten |
Feribotlu geleceklerde..
Yüreğine sağlık çokça şiirdi...
Çok çok güzel...