Ç O C U K L A R
Bu hikaye gerçek bir yaşantının öyküsüdür.bu çocukların kimisi
ne sıcacık anne kucağı ve sevgisi nede başlarını okşayan bir baba
şefkati görmemişlerdir.Daha dünyalarını tanımadan sokağa terkedilen,
bazıları öz ama merhametleri perçinlenmiş anneler tarafından,kaldırım
veya camilere bırakılan,ailelerin vicdan silahından fılatılan kurşunları olmuşlardır.
Akıbetleri hırsızlık yankesicilik tinercilik,gibi tüm kötülüklerin membağı
olmuşlardır.Sonunda körü altı ve sokakların baykuşları gibi toplumun ensesinde
kalarak kaybolmuşlardır.Bu suç kimin ? bu biçâre yoksun yetim boyunları bükük
terkedilen çocuklar her şafakta kardelen çiçekleri gibi toplumun ayakları altında
açılır ve çinenmeye mahkum olurlar.
Zamanla belkide tanımadıkları kendi anne ve babaları tarafından da yerilerek
itilir kakılırlar.temennim milletimizin ve devletimizin bu biçare çocuklara
sahip çıkıp kötülerin ellerinde pul ettirmemelerini duyarlı olmalarını diliyorum
Saygılar sunarım

Osman AKSOY

Naci aşıkmısın haller in yaman
Dertliyim bu günler geçmiyor zaman
Üstümüze çökmüş bir kara duman
Tâlih bir gün bize güler çocuklar

Ishak bu dünyaya gönlünü üzme
İçten yaralıyım bağrımı ezme
Derbederim diye haattan bezme
Tâlih bir gün bize güler çocuklar

Seyid in aklından geçen bir mâzi
İçinde tutuşmuş ateşi közü
Geçmişi düşünse dayanmaz özü
Talih bir gün bize güler çocuklar

Gazinin dünyada yoktur kederi
Nerde kalır bilmez belirsiz yeri
Halleri perişan gülüşü seri
Talih bir gün bize güler çocuklar

Şakir yine üzgün üzgün yanıyor
Bu dünyayı böyle gerçek sanıyor
Derdime çare yok içim kanıyor
Talih bir gün bize güler çocuklar

Osman çocuklara eyle nasîhat
Kiminin günügün kim eder feryat
Acıdır yaşantı ne biçim hayat
Talih bir gün bize güler çocuklar

Osman AKSOY