Evrende Öylesine Bir Aşk
Sanma sessiz ve renksizdir bu evren
Deli bir rüzgar eser birden En derinden Açılır karanlığın perdesi tül tül Düşer gönül aynana Yedi renkli bir gül Bir gülüş seni gökyüzü eder Geceler gündüze günahını öder Tutuşur yüreğin kıpır kıpır Güneş sana doğar Yalnız seni ısıtır Tanık olur aşkına Evrenin peri kızları Uçarsın, hatta tutarsın yıldızları Gülün yedi renginde gezinirken kirpiklerin Kader diye yazılır Gönülden istediklerin Sanma zamansız ve mekansızdır bu evren Durup dururken kar yağar dört iklimden Bir sen üşürsün bir de ilkbaharın Yarasalara ortaktır artık Bembeyaz uykuların Oynaşır yüzünde birbirine tutsak bakışlar Gecenin yıldızları dökülür O ak tutkularına Ve ince dar bir kapıdan rüyasız uykularına Bitmeyecek sandığın yolculuk başlar Şahin Sefaoğlu, Akhisar 22.02.2004 |