ŞEMS'İM
Ne’yse Mevlâna’ya Şems...sen de O’sun bil, bana...
Hakka âşık olmaya...O’na vurulmadı mı? .. Kaybedince Şems’ini...dönüp yakıla - yana... Aşkı gömüp gönlüne...sonra durulmadı mı? .. Bu gece Vuslat imiş...Hazret-i Mevlâna’ya... Bana her gece öyle...seni düşünerekten... Gündüz hayalimdeysen...gece de rûyamda ya... İstersen hiiiç sevme sen...ölürüm! severekten... Yok gözümde - gönlümde, yok bir benzerin eş’in! .. Ne Ay ne de Yıldızlar...bir göz’ün olamazlar... Ne hükmü olur acep...sen var iken Güneş’in? .. Hiç bir İstiridye’nin...içinde...bulamazlar! .. 17.12.2006/21.55 (17 Aralık Vuslat Gecesi’nin ilhamı ile şimdi) |