Adem ve HavvaGüneş ayrılmıştı yer küreden Ay soldurmuştu yeri ve göğü Yarenlik etmişti rüzgar ve bulutlar Aşk mıydı yoksa aşkın gerçeği miydi ayrılık Toprak ana yalnız ve suskundu Derya fırtınadan karaya vurdu Ve Tanrı söyledi ezgisini –ol- Toprak suya kavuştu Karanlıklar aydınlığa yürüdü Rahmet yağdı çiçek güldü Cennete büründü hayat Ve aşk konuştu Adem ve Havva nerede? Tabiat ana o an doğurdu Ademi Cennetti adem Sevdaydı,candı,canandı, nur-u Hüdaydı Hele Havva ana ,mucizesiydi aşkın Ne bir kelam anlatır güzelliğini Ne bir melek ne de çiçek Dünya durdu,su duruldu ,hava dingin İblis heveslendi küfre Ayrılık yazıldı o günden bugüne |
yolun acık kalemin keskin olsun üstd sevgi saygılarımla