KÜSTÜRDÜM GÖNLÜMÜHayırsız vefasız biri yüzünden Küstürdüm gönlümü güldüremedim Kapandı içine keder hüzünden Küstürdüm gönlümü güldüremedim Hayallerimi dost bildiğim yıktı Yaşanmaz oldu bu hayat çok sıktı Bir yar sevdim oda hayırsız çıktı Küstürdüm gönlümü güldüremedim Sen gittin yıkıldım zalım ardından Perişanım oldum ben senin derdinden Çıkarıp attınya gönül yurdundan Küstürdüm gönlümü güldüremedim Bir gün olsun aşktan ben gülemedim Aradım dürüst bir yar bulamadım Ne yapsam ne etsem hiç bilemedim Küstürdüm gönlümü güldüremedim Gönüldür bu güzel çirkin bilmiyor Sevdasından hala yola gelmiyor Ne yapsamda bir kez yüzü gülmüyor Küstürdüm gönlümü güldüremedim Usandım hayattan hepten kırıldım Sahte sevdalardan artık yoruldum Yorgun düştüm ben bu aşka darıldım Küstürdüm gönlümü güldüremedim Kaydı gitti ömrüm hep kızak gibi Bu hayat kurulmuş bir tuzak gibi Mutluluk gördümki pek uzak gibi Küstürdüm gönlümü güldüremedim Tövbe ettim senin gibi bir yara Gönlümü düşürdün ateşi nara Umudum kalınca başka bahara Küstürdüm gönlümü güldüremedim Ömrümü harcadım güzel yüzüne Yıllarca katlandım senin nazına Çekip gittin uydun eller sözüne Küstürdüm gönlümü güldüremedim Ramazan’ım giden gelirmi geri? Yaram kapansada bellidir yeri Terkedip gittiğin o günden beri Küstürdüm gönlümü güldüremedim Ramazan AKKAŞ NEVŞEHİR-Tepeköy 28.02.2011 |