...GÖNÜL...Gönül, karanlığın vefasız çıkmaz sokaklarında Renksiz. Yapışmış soğuk ve ıslak kaldırım taşlarına Sevdasız. Son baharın çerçeveleri içinde Solgun. Yerdeki kuru yaprak hafifliğinde Dökülmüş. Kelebeklerin ömrü süresince Kısa. Mahkumların cezasında Pişman. Tekrar göçmekte ise geç kalmış. Gönül bu. Artık dilsiz,kör,sağır,topal. Gönül bu. Artık kozasına saklanmış… |