İSTANBUL
belkide yaşanmamıştı kızıl güneşin doğuşundaki seyir.
sadece hayallerde canlandırılan sımsıcak bir masal. hep son kez baktığımızı düşündüğümüz o eşsiz hayal. gecesini ışıl ışıl her tonuyla aydınlatan İSTANBUL. hayallerimin ancak ulaşabildiği gönlümü ısıtan. her sokağında içimde kabarıp boşalan ayrı bir heyecan. dalgalarına kapılıp gittiğim maviliklerin asil şehri. tepelerinden bir kuşun kanatlarıyla taşınan gök mavisi. yurdumun insanına kucak açmış yorgan misali İSTANBUL. canlılığıyla her daim dipdiri genç bir kız gibi gösterişli. bir yanında uzanan surlarıyla dünyaya kafa tutmuş bir efe. nice yoksula yuva olmuştur uykusuz kaldığı her gece. hayallerin şehri yorgan döşek liman yada bir lokma ekmek. dışlamadan sarılan yürekler senin sevgi senin İSTANBUL. |