PETRUŞKA
bir fişek
saplantısıydı giderken geride bıraktığın esmer renginde ki ! göz yaşın hele ! tepemden tırnağıma çakan cinnetcil o şimşekler..! Jilet keskinliğinden de beter ayazlardı, kış qıyamet elimden alıp aparan ! bir türlü eksilmeğen evcil rüzgarlardır özlemleri kalıcı her çilingir sofralarım da ! anılan Petruşkam...! güzel kadın bu peltek kekeç dili mi bir neşter bıçağıyla kesesim gelir ! ki bir türlü gel gitme diyemedim bé gülüm ! Petruşkam...! şimdi hiç yağarmıydı sağanak gür yağmurlar ı göz kapaklarımda ? Petruşkam güzel kadın gittiğin yolun rengi gıri dir sabahı geç hazanı soğuktur bé gülüm bu gün su gerekmez kadehime anlıyormusun ? gözyaşlarım duru ve kafi seni arıyor dağılmış dağınık sofram seni arıyor yarım kalan hisli şiir/ler im nerdesin ? nerelerdesin ? Petruşkam güzel kadın Kadir Haktan TÜRKELİ |