Sesini duydum
Aylardan beridir hayalim ahtım
Bom boş duruyorken şu gönül tahtım Sesime ses verdi gülmüştü bahtım Turnayı gözünden vurdum sanırım. Sesini duyunca titredi elim Nutkum tutulmuştu,lal oldu dilim Halime şaşırmış,gülmüştü gülüm Kaskatı kesilip,durdum sanırım. Sanki bedenimden çekildi kanım Kuru yaprak gibi oldu her yanım Şimdi karşımdaydı canım,cananım İyimi sin? diye sordum sanırım. Ahmet Moran |
UMUT ve DOSTCA