Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran
Dilpesendimin kayboluşu, yüreğimde oluktan kan Ah! Varya, o kaçışa! Gel de, dayan!
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönlümün demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruhta boğulurum
Dilim susuyor; gönlüm de biçik, nedense Gözlerim; kör dikiş, dikili kaldı tollar da Son nefesle Gözlerden, gözlerini gözlerim
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza, gönül içinin merhemi ol Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopuk sesin de dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalı bu mahkûm
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Medetya ALlAH, medet ALLAH'ım medet.Ondan başka kurtarıcımız yok. Yerin göğün tüm evrenin sahibi. Yarattığı her şeyden üstün,her sıkıştığımızda kapısına koştuğumuz, bizi her halimizle her günahımızla kabul eden yüce RAB..Yok ondan başka sığınacak kapımız . Kimseyi boş çevirmez kapısından.Defalarca okunacak güzellikte bir derya deniz bu eser. Yüreğinize emeğinize sağlık hocam.Ömrünüze bereket.Selam ve saygılar.
Yüce ALLAH yalvarıyorum Meded Ya Umudların Umudu medet İnsan hayatında bi çareleri herkesin terkedip uzaklaştıkları zaman biri var ki,RAHMAN kimseyi terketmez,Umutların Umudu O Yürekleri sızlatan bir yakarış alınacakların verilecek yerden istenmesi bir başka duygu başlı başına mükemmel di kutlarım Selamlarımla Osman AKSOY
Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran
Dilpesendimin kayboluşu, yüreğimde oluktan kan Ah! Varya, o kaçışa! Gel de, dayan!
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönlümün demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruhta boğulurum
Dilim susuyor; gönlüm de biçik, nedense Gözlerim; kör dikiş, dikili kaldı tollar da Son nefesle Gözlerden, gözlerini gözlerim
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza, gönül içinin merhemi ol Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopuk sesin de dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalı bu mahkûm
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet!
(17.02.2012)AZAP…
Sitemle yazılmış duygusal sevgi dizeleriydi değerli arkadaşımı ve şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza, gönül içinin merhemi ol Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Tebrik ediyorum güzel şiiri yazan yüreği, şiir tadındaydı saygılar selamlar..
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönlümün demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruhta boğulurum
çok güzeldi dost,güzel ötesi hatta...şiirin adı bile...
Güneş kaybolurken ufuktan, sabahı yeni başlayanlar var karanlığın ortasından. Ne kadar uzağı görebilir buğulu gözler, ne kadar hayal kurabilir akıl, insanın özündeki aydınlık olmasa… Çok güzel bir seslenişti şiiriniz. Tebrik ediyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum…
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! ..Ne içten bir sesleniş, ne güzel.Tebrikler, saygılar.
Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran ....siirinizi büyük bir hazla okudum, fon müzigi ise en sevdigim sarkilardan birisiydi...bayildim,,,tsk,ler kaleminize yüreginize saglik üstadim ..saygilar
Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran
Dilpesendimin kayboluşu, yüreğimde oluktan kan Ah! Varya, o kaçışa! Gel de, dayan!
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönlümün demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruhta boğulurum
Dilim susuyor; gönlüm de biçik, nedense Gözlerim; kör dikiş, dikili kaldı tollar da Son nefesle Gözlerden, gözlerini gözlerim
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza, gönül içinin merhemi ol Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopuk sesin de dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalı bu mahkûm
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet!
(17.02.2012)AZAP…
can yüreğine kalemine sağlık şiire ve arka plana aynı rengi verdiğinden dolayı gözkümuyor şiire bak olurmu kalemin her dem daim olsun...
Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran
Dilpesendimin kayboluşu, yüreğimde oluktan kan Ah! Varya, o kaçışa! Gel de, dayan!
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönlümün demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşin de Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruhta boğulurum
Dilim susuyor; gönlüm de biçik, nedense Gözlerim; kör dikiş, dikili kaldı tollar da Son nefesle Gözlerden, gözlerini gözlerim
Bak yine; o vuslatından, haber sorup durur gönül Uyan artık, hâb-ı gafletinden Hasretler için de kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza, gönül içinin merhemi ol Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopuk sesin de dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalı bu mahkûm
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet!
Sayın, Üstadım, bence, sayfanızda fon rengler düzgün verilmemiş, okuyucularınız problemle üzleşe bilir, bense okumağın yolunu buldum. Çinki sizin şiirlerinizi çok sevdim, efendim. Bu da harikaydı. Tebrikler!
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopuk sesin de dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalı bu mahkûm Tebrikler bu güzel eser için
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopma sesinde dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalıyım
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet
Sayın AZAP ; Manzara müthiş, efkar ayakta, göz yollarda yazık kol kalmış havada...Neden kalır bu kollar havada ? Çok güzel yürek sesiydi,medet Allah'tan diyorsunuz. Tebrik eder saygılar sunarım.
Yine çöktü sineme, hüsran Yine yakıyor; işte bak, hüzzam Def-i gâmım, alınıpta gitti elimden Yıktı beni, yine O ahu gözlü, devran
Dilpesendimin kayboluşu, yüreğimde oluktan kan Ah! Varya, o kaçış! Gel de, dayan!
Yine mahkûmu oldum, yollarının serseriliğine Âşiyânım, yok artık Duy ey gönül demi, çok intizarım var sana Seni; Arayışta, sorar oldum O hülyalı bakışının, akşamsı güneşinde Bir yerlerden esen; teninin kokusuna, gömülü ruh’u anarım
Dilim susuyor; gönlüm de biçik, nedense Gözlerim, dikili kaldı tollarda Gözler de, gözleri gözlerim
Bak yine, vuslattan haber soruyor gönül Uyan artık, hâb-ı gafletten Hasret içinde kavruluyor, işte bak ölüm Gel işte! Bu akılsıza Her an hislerin, kokusunda yol alıyor zaman Sevinçlerime de, ne olmuş?
Yollaramı çıkamıyorum, yol mu benden kopmuş Halen gönlü kırık dalımın, kopma sesinde dururum her an Devamlı uçuyor, içimden olmuyan umutlar Bonboş, kaldırılmış kollar El mahkûm, gönlüm mahkûm, özden prangalıyım
Soğuk bir içle, donuyor dışım Eşk’im, başıma dert Yüce Allah, yalvarıyorum Medet Ya! Umutların umudu, medet!
Bu duygularınız ne kadar sevgiyle dolu..kutlarım sevgi ve saygılarımla...
şiirle kalın,
saygılarr...