Bu fena.../Koynumda uzak bir sevda... Seviştim...Dudağım kan revan.../ Düştüğüm uykudan uyanıp sana Yorulmak istedim... Bu fena... Önceden kendimi dinlerdim Yalnızlık başucumda Saçım sakalım uzardı Üstüm başım kokardı en fazla Çoğu zaman kavgalı olurduk ayazla... Üşürdüm... Şimdi seni düşürdüm aklıma Bu fena... Tenin nasıl da yakışır parmak uçlarıma Nefesim boynunda kalır Sonra boşalır... Yağmur... Dur...Söylemedim henüz... Ortak etmedim seni suçlarıma Köşe bucak sırsıklam olur Sel götürür şehri Tenim ıslanır... Ter kokar dört bir yanı odanın Darmadağın olur yatak Dudakların hazır... Ve müptela Bu fena... Önceden çekip giderdim Aynanın karşısından Gölgemin kuytusuna... Küfredip rahatlardım Siren sesine... Yatıp berduş uykusuna Öylece sızardım... Şimdi seni sardım yalnızlığıma Bu fena... Sustuğum tek yersin Bağıra çağıra seviştim dersin Duysan... Ki dokunduysan vazgeçemezsin Söversin ağız dolusu aşkla biliyorum Biliyorum seversin en arsız cümleleri bile... Sere serpe koynuma gir desem... Hani göz göre... Girersin... Bu fena... /En çok "ben de!" diyorum sana... Sen de bularak kendimi...Biliyorsun.../ |