ÖLÜM ACISINice ocakları tarumar eden Bilsen öyle zorki ölüm acısı Ruh çıkınca cansız kalacak beden Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Çocuklar ağlaşır hep başucunda Çekilmeye başlar ka,vücudunda Bir kişi eksilir ev mevcudunda Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Sekarat halinde dil dönmez olur Ağrıların artar hiç dinmez olur Gelen giden kimdir bilinmez olur Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Azrail gelince ruhun çekilir Can kafesin yavaş yavaş sökülür Kimse bilmez gözden yaşlar dökülür Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Ne kadar kaçsanda gelir kapına Komşuların yapışır salın sapına Götürüp koyarlar toprak yapına Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Yanarsın bir yudum su içemezsin Kapanınca gözler,hiç açamazsın Akıbet bellidir sen kaçamazsın Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Düşmanların güler dostların ağlar Gözyaşı hıçkırık yürekleri dağlar Ömre hazan düşer virandır bağlar Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Şeytansa dolanır iman çalmaya Azrail ayaktan başlar almaya Götürür faniden baki kalmaya Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Soyarlar üstünü kalırsın öyle Herkes düşer mutlak bu hale böyle Kurtuluş varmıdır?ölümden,söyle! Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Ramazan kapını çalacak ölüm Mevlaya gidecek elbette yolum Ayağını denk al,eyleme zulüm Bilsen öyle zorki ölüm acısı ! Ramazan AKKAŞ NEVŞEHİR-Tepeköy 16.02.2012 |
Tebrik ediyorum.