Ne bitmeyen
gecelerin efkarısın


Ne feryadın
hakkıyla gönüllere
akseden bir sedasısın


Ruhunun
sessizliğinden nükseden hicranın
eşiğinde nefes alan bir muhtaçsın


Hak ve hakikat adına
teslim edilmiş bir iradenin ve aklın
banisiyken, niye aşktan bu kadar uzaksın


Durma yaz,
gönül defterinden bir sayfa aç


İçini kanatan,
ukte bırakıp dağlayan,
vicdanını sızlatan ne varsa
sukut eden halinle yap niyaz


Ruhunun
hicran damlalarını,
kalbinin yıkık duvarlarını


Hazanın
çehresinde anlam
bırakan efkarını anlat biraz


Muvazene niye ihsandır,
kalbin feyzi neden umulandır


Huşu ne vakit
gönlünü ram eyleyen muştu olacaktır,
üşünmek kim için mizandır, hayıflanma yaz


Seveni hor görme,
sevgi bahşedilen bir hazdır


Sevilen adına
bahtına açılan kapının vicdan
durağından nükseden sessiz niyazıdır


Aşk, ruhu ve kalbi
ahengine kavuşturan vuslatın
en ulvi tacıdır, nefsine abanan zavallıdır


Feraset niye kalbin
vazgeçmediği inşirahtır, farkı
fark ettiren idrakin en mühim ramıdır


Canana kurban olan
nefes neden hicran içinfe ki afaktır


Şayet hak ve hakikatin
ilgasından uzak bir nazarsa,
akıl tutukluğu yaşamaktadır


Yoksa
sevdanın karası hak mıdır


Vicdan
ve mizan ne vakit
nefsi telakkiler için sığınaktır


Fanilikten
arınmış bir nefes var mıdır


Her nefesin
nefsi adına dillelen bir
süretin hakikat ruhu efdaldir


Mustafa CİLASUN