her şey çok ellerinde
değdiğin yüze
değmedi ışık karanlık paydaşıydı varlığının.. her şey çoktu ellerinde parmak uçlarından başlayan öykü çoğalırken halka halka sayrılı gözlerde oyun tekerlemeleri kadar anlamsızdı ayrılık şimdi her şey kuru bir güz yaprağı gibi ufalanıyor sırrı dökülmüş bir aynada kayıp suretin.. varlığını keskin bir kılıç gibi ikiye bölen zaman bir yana düşen sen ve öte yana düşen gölgen her şey çok.. zerresiyle gözleri soğutan kar ve hafif bir esintiyle sana şiir getiren rüzgar her şey her şey çok ellerinde.. yeni başlamış bir öyküden bile çok her şey sen bile.. 16/02/2012 ödemiş |
çok
her şey
sen bile.. gidenlerden kalanlar çok ve artık o değil seninle kalan ya senden gidenler harika bir şiir okudum yüreğinize kaleminize sağlık..