12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1144
Okunma
Anlaşılmaz bir boşluktayım
Aradığımı bulamıyorum
Bir bahçedeyim şimdi
Çiçekleri yok
Giderek daralan bir çember
Kulaklarımda dayanılmaz uğultu
Gerilmiş bir tel gibiyim
Koptu kopacak
Ararken unutulmuş yarınları
Ölüyorum vurgun yemiş gibi
Umutlarım tükeniyor
Güneş giderek uzaklaşıyor
Isıtmıyor bedenimi
Sızıyor damla damla yaşlar
Kan çanaği gözlerimden
Bir yokluk seli dökülüyor
Bedenimin her yanından
Bulmak istiyorum insanı
Fakat ışık yok
İçimdeki güneş batıyor
Karanlık her taraf
Uyanın ey insanlar
Zaman geçiyor zaman.