BULAMIYORUM
Anlaşılmaz bir boşluktayım
Aradığımı bulamıyorum Bir bahçedeyim şimdi Çiçekleri yok Giderek daralan bir çember Kulaklarımda dayanılmaz uğultu Gerilmiş bir tel gibiyim Koptu kopacak Ararken unutulmuş yarınları Ölüyorum vurgun yemiş gibi Umutlarım tükeniyor Güneş giderek uzaklaşıyor Isıtmıyor bedenimi Sızıyor damla damla yaşlar Kan çanaği gözlerimden Bir yokluk seli dökülüyor Bedenimin her yanından Bulmak istiyorum insanı Fakat ışık yok İçimdeki güneş batıyor Karanlık her taraf Uyanın ey insanlar Zaman geçiyor zaman. |