Yabancı
Tanımadığım bu şehirdeki yüzler bana yabancı
Bakışları anlamsız,hem çok boş hem de acı Telaşlı bir trafik,soğuk yüzlü binalar Bu hengamede,bedenler kafes,hapis duygular Ve basık loş otel odasındayım yalnız Afakanlar basıyor,içim titriyor güvensiz Masada duran telefon,elbise dolabı sesiz Gözüm kuru ama,ruhum ağlar çaresiz Tek dostum,benle konuşan düşüncelerim Bozuk televizyona da arada bir dalarım Uykusuz gecelerde dakikkalar,ay olur Anne,baba,yar hasreti,sıla vurur kavurur Bir garip yabancıyım ben,bu garip şehirde Yıldız başka,ay başka,güneş başka,bu elde Sıcak bir dost serap gibi vahada Hayat donuk,buz yığını,bu mekanik rüyada |