CEMO YA HASRETBaşını dayadığın Omuzumda sıcaklığın Ak saçlarına sinmiş ten kokun Yeleğine elbisene... Yeniden dayasan başını sıcaklığına hasret omuzuma Uzatmasan arayı Bu kış kıyamette Üşütmekten dondum Sensiz dünya çekilmez Çaresizliğin içinde çırpınırken sen Biz yinede güven içinde baktık hayata Sıcacık bakışlarında Geleceğin özlemiyle gelişti beklentilerimiz Koşar adım günler aylar mevsimler yıllar Ne gelen ne giden var Cemo dan bize Yolları gözlemekten Yorgun düştü günlerim Bahara çıkmadan görsem diyorum Cemo’ nun hali vaktini Bizden soracak olursan Her birimiz bir yerde İnce kum taneleri misali özlem dolu yürekler sensiz Kırılgan, buruk Cemalleri yok bir araya gelmeye Avlusunda dolaştığımız Bu kalabalık şehirde Benlikler biçare Halısında yuvarlandığın ev Kokladığın çiçekler duvardaki büfen İçinde incecik mavi çicekli zarif fincanların Bardakların, tencere tavan yok Özlediğin annen Ve Bir avuç toprak sende kalan Ya bizde kalan? Sonsuz bir hasret. Keziban Buldu |