ıradı şavkından suyun
önce
yedi kat göklerde aradı muradını bulamadı kara bulutlardan toz gibi yağdı yeryüzüne.. düştükçe her zerresi korktu topraktan aciz ve alildi yüreği aksaktı kaçamadı gün ışığından.. her yarım adımında çırpındı her yarım sözünde yaklaştı sandı nev’i şahsına münhasır hayaline.. kaçtıkça ıradı şavkından suyun ıradıkça inandı karanlığa.. her soluk alış cezaydı her soluk veriş girdap ve kararan aynalarda söndü gözünün feri.. önce yedi kat göklerde aradı muradını bulamadı kara bulutlardan toz gibi yağdı yeryüzüne.. 11/02/2012 ödemiş |