KOPYASI OLMAYAN ACI..bu son mektup diye başladığım ama hiçbir zaman son bulmayan satırlar biriktirdim yokluğunda.. sen bir kere gittin.. kaç yaprak dökümüydü bilmedin buruşturulup çöpe atılan duygular.. acısını hep ben yaşadım.. bir sayfanın en beyazına karalandın hep.. kimbilir kaç cümle dolusu SEN yazıldın.. seninle başlayan ve seninle biten her an her saniyenin değerini kaybettim o beyaz sayfalarda sense bir kere gittin.. ardında kara bir yazı bırakarak.. |
kaç yaprak dökümüydü bilmedin
buruşturulup çöpe atılan duygular..
acısını hep ben yaşadım.."
anlatım çok güzel, alkışlıyorum.
gönül pınarın hep çağlasın, kalemin daim olsun.
yadigar malkoç