Bu İki Kalp Bir Kefene Koyulabütün hayallerini bedelsiz sahiplenip seni esir alan hükümdarlığının otağını kalbinin orta yerine kuran artık ne isyandan ne ayaklanmadan korkmayan karanlık gecelerin avaz duymaz sultanıdır aşk senin yár dediğini o yara eder hangi gül solacaksa ona ayrılık taşıyan eli değer hangi can alınacaksa ona bir gurbet biçer yine de bir lahza mutluluk için onun eteğinden öpersin bahşedeceği sevgili için etrafında pervane dönersin yanarsın ocağında acıdan hoşnut bir hu ile bırakırsın rüzgárına ruhunu döne döne sevinirsin haline seni avare kılsa bile köle olsan sevinirsin kör olsan sevinirsin gözünden yaş akar ama sen gözlerini gök bilirsin destanını yazsınlar istersin çektiğin çilenin dağdan öte dağlar delmektir mecnundan öte mecnun bilinmektir böylesi ölümden öte yol istermiş seven kişi bir nefesi ikiye bölmektir işi duyula bu iki kalp bir kefene koyula ey fermanına karşı duramadığım ahvalim gönüle şerbeti kim sunar (ki içtiğim şerbetindir) nerede benim suna boylum ( suretine hasret çektirdiğin) zerdali gözlerinde bir bahar görmediğim söndür köhnelerde titrettiğin bu mumu bilirsin ben kül olsam söndürmem umudu yaşam bizi bir bulmadı ölüm bir bula bu iki kalp bir kefene koyula yanarsın ocağında acıdan hoşnut bir hu ile karanlık gecelerin avaz duymaz sultanıdır aşk hangi gül solacaksa ona ayrılık taşıyan eli değer hangi can alınacaksa ona bir gurbet biçer yine de bir garip can için onun eteğinden öpersin bahşedeceği ölüm için etrafında pervane dönersin Beni onure eden tüm yorumlar ve seçki için yürekten teşekkürlerimle. |
Güzel şiirdi
kutlarım
şiir ola
Sevgiyle kalın