BUZ MAVİSİ
sisleri geçtim, geliyorum
hüznü sil, ebruli günü ağart yere göğün öpüştüğü buz mavisine yaz beni kurusun kirpiğindeki son damla dinlensin yorgun gözlerin kış yolları bitti, yönüm sanadır ucu görünen aydınlık siliyor dağlarımın karanlığını yanan yüzüne değen kuzey serinliğiyim o uzak gecelerde özlediğin uzak sesim kapının önünde işte atılsan var ya, kollarım birden deniz birden göğsümde çılgın dalgalar artık seninleyim ateşlerden atladım, sulardan sektim savrulan kül söylesin yangınımı buzullarda uzayan gölgem sana uzanan elimdi benim geçmise dönmek yok artık adlarımızı bile değiştirelim sevgiyle yoğrulsun sevincimiz gökkusağıdır önümüzde açılan hadi, altından geçelim |