NARKİSSOSA AĞIT
biz kiminiz? hüznümüzünüz artık
ve artık kendinin önünde yürü ölüme yokluk hangi deftere yazılıp unutuldu ve hangi akarsu’da bulundu? bunu bildin! sen gerçekten yalnızken bile sanki yalnızmış gibiydin! bir dili -sendin o!-soyundun ve giyindin sende ‘gül’ anlamına gelirdi her kelime buraya bir göçüğü açmaya geldin içinde elmas dolaşır ve bahçen birikmiş... ört tenine aynaları... onlarla başlamış ve onlarla bitmiş bir yaz! günlerle lekeli... ve gidiş!.. bıraktım akşamları kendi yerime Sunu gün olur da ince bezden bezince belki ayışığı... belki de keten? yer mi değiştirir ten ile beden? sonunda birşeyler giymeli imiş: aşklar bir bedesten, sen acı kumaş dokumalar dokunuyor derime biz kiminiz? hüznümüzünüz artık ve artık kendinin önünde yürü ölüme |