KAZI
sarı yaz! kat kat şafaklar
gördün dizelerde, sevdalar gördün göçük bir dağ gibi üstüste geldikçe ben şairim: bir yeraltıyım ben acıyım kazdıkça ve derine indikçe siz kimbilir kaç gece bir gülün ölümünü andınız bir ipek simya sesi ve nice katmanlar aradınız ve dolaştım diye düşündünüz bir yaz gibi gülen çocuklar ve yollar gördükçe şiirler kazılmalı: o ince gurbetlerin gömdüğü söz başları kırmızı yazmayı gördüm sandınız kırgın kâğıtlar buldunuz hüznü donmuş, külü meşin ve birden acısı acınıza değdikçe |