Ceviz Ağacı
Hani biri vardı yıllar öncesi
Yaprağın yolardı o benim işte Kazmayla kürekle arık yaparak Bahçeyi sulardı o benim işte Akşam sabah hiç gölgenden çıkmazdı Tembel yatar işe güce bakmazdı Bir atkısı vardı hiç bırakmazdı Boynuna dolardı o benim işte Ayaklarım yalın yırtıktı yakam Bir canlı kuluyla olmazdı şakam Bir kırık saz ile nefreti makam Söylerdi çalardı o benim işte Bazen başı ipe giden gibiydi Bazen ruhsuz kalmış beden gibiydi Bazen suyu kesik fidan gibiydi Açılır solardı o benim işte Kuşlar uçamazdı senin gölgende Çünkü lastik sapan var idi bende Yoğurt pekmez yerken koyu gölgende Parmağın yalardı o benim işte Hatırlıyor musun bak geldi yine Yumruğun vururdu hep sinesine Deliler misali kendi kendine Ağlardı gülerdi o benim işte Bir Şahballı vardı sorma ne için Şimdi hatırladın kavruldu için Komşu kızına hoş görünmek için Hep namaz kılardı o benim işte |