Yollar
Ömür çizgisi gibi çözle düğümlene
Yolu biten yolcudan dul kalan tozlu yollar İşlenmemiş süt gibi görünür her gelene Kimine dert kimine zevk olan tozlu yollar. Yüzümde oyuk oyuk, nakış nakış izleri Anılarımda saklı yokuşları, düzleri Sarar zaman iğine geceyi gündüzleri Düşünce dingilinde çevrilen tozlu yollar Dağlarda uzatmalı, buzlar altında yatar Havada kanatlanır, denizde kulaç atar Kimine dane verir, kimine saman satar Kader harmanı gibi savrulan tozlu yollar Bir devrin hicranını kağnılara söyleten Dünleri, bu günleri yarınlara ileten Bazen gözyaşlarımla bağrını serinleten Bazen alınterimle yoğrulan tozlu yollar Muradını sizlerde arayan sevgililer Vasfî gibi gün olur kavuşuruz dediler Neden getirmediniz? Ne kadar beklediler? Ey başka dünyalara ayrılan tozlu yollar |