Ağlama...Ağlama; Son darbe değildi yediğin. Söyle, hangi masalın uyutan masumiyetinde kaldın? Hala, Çocukça direnişlerinle, hayatla inatlaşıyorsun Misket hesabı değil kaderle arandaki Sahip olduklarını kaybettikçe, Huysuzlaşıyorsun... Yalın bir hüzünle ardına bakıp, Bozuk para gibi, Harcadığın geçmişine ağıtlar yakarken, Bugünü de dünün toprağına gömüveriyorsun Nice insanlar gelip geçiyorlar yanından, Sen gidenlerin yollarına dikmişsin gözlerini, Görmüyorsun... Silkelen! Hayallerin biterse işte o zaman kayıpsın, Dünü ardında bırakıp bugün ile yüzleşmedikçe Hayatın getireceklerinden hep korkacaksın... Ağlama; Ders al hatalarından tekrarlama Dik tut başını, Elimin tersi ile süzeceğim içinin yaşlarını Yeter ki artık, İçinden taşma... Elif SEZGİN |
müthiş bir final...
ne diyim ben sana...
sevgi çok..