GECELER VE BEN - 1Karanlıkta görebildiğim ışıkları sayıyorum Yedi…sekiz…dokuz.. Onu bulmuyor… Bir şarkının sözleri geliyor kulağıma uzaklardan bir yerden Mırıldanıyorum.. “Sen olmadan sabah olmuyor…” Yıldız kümeleri takılıyor gözüme gökyüzünde Saymak istiyorum ama nafile Cayıyorum… O kadar çok ki Dertlerim gibi Ve yalnızlığımdan bile… Rüzgarın uğultusu karışıyor gecelere usulca Duyuyorum… Kara bulutlar birazdan ışığı yutar Dilimde bir ayrılık şarkısı Gözlerimde yine bitmez hasret nöbeti Geceler benimle birlikte tutar… Derken inceden tıpırtılar başlıyor Sonra yağmur geliyor öteden beri Galiba sabaha dek sürecek.. Bir kara tren sesi Yırtıyor geceleri Belki de binsem yarime götürecek… Üşümüş bedenim, uykum da ürkmüş Titriyor dudaklarım, Sanki karanlıklara ismini heceliyor… Ve bir bir gözümün önünde yaşadıklarım GECELER YİNE BENİMLE GECELİYOR… İsmail ALDEMİR / 25 Şubat 1996 |
inanınız ki hasret gölgesinde gece yolcusu tek değilsiniz,
şiirinizin sürüklediği ayakizlerinin peşisıra içten dışa vurumda...
tebrikler...
,,,