Ah Be Dedem
…Bir çocuğun;
karanlıkta umut ışığı Aradığı gibi, Kalbimin sessiz köşelerinde, Mezarının başında, Ölümün sessizliği içinde Seni arıyorum dede! Ah be dedem... Bu kadar uzun zaman Çekip gidilir mi? Bu kadar çok Özletir mi bir insan kendisini? Kim bilir nerelerde, Hangi diyarlardasın? Hangi küçük çocukları Seviyorsun benim yerime? Babamsın, canımsın... Boynumun borcudur seni özlemek, Boynumun borcudur seni anmak! Kalbimin en üst köşesindesin, O üst köşeyi Sevgi çiçekleriyle donatıp, Seni büyütüyorum dede. Sen sanır mısın bu evlat seni unuttu? Peki sen bilir misin; bu evlat hep seni arıyor. Yıllar geçse de, Günler bitse de, Ömrüm tükense de Hep seni özlüyor ve Hep seni anıyor bu evlat. Bunu unutma dede!!! |