2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
855
Okunma
Tam kalemi kağıdı almıştım elime,
Yazmak…. Biraz duyguları anlatmak için.
O an çaldı telefon….
Ve bir ses,
“Bir kalem kağıt alır mısın eline,
İçimi dökeceğim yine,
Ben, bendeki bilinmezi aktararak sana,
Bilinir kılayım diye”.
Dinledim, yazdım tek tek,
Gözyaşı, tebessüm, hasret ve sevgiyle.
Öyle güzeldi ki dizeler,
Geçen sözler, duygular, kelimeler.
İçtiğim bir kadeh şaraptı sanki,
Bir değil bin kadehti sanki.
Galonlarla içmiştim bir anda
Öylesine çarptı beni ki,
Ne söyleyeceğimi bilemedim....
Şimdi bende bilinmezdeyim.