Gel beraber ağlayalım
Kirpiklerini aralada bak yüzüme
Görüyor mu sun? Gözlerim gözlerine mıh gibi çakıldı kaldı Öyle bakma üzgün üzgün Öyle bakmalı ki gözlerin gözlerime Beynimde çaksın şimşekler, Alevlerini akıtsın yüreğime. Öyle bakmalı ki Bir ömür kalmalı gözlerin gözlerimde. Yüreğindeki depremin artçı sarsıntılarının şokunda buldum seni Yara bere içerisinde sıyrılıp çıkışın var Yaprak gibi titreyen ellerin tutmuyor ellerimi Ne yapsam, ellerin varmıyor ellerime ‘’Dök artık yüreğinin çıkınındaki taşları’’ diyorum Sadece çatık kaşlarınla bakıyorsun gözlerime Ve tekrar iniyor bakışların enkaz yığınındaki anılarına. Tattığı onca acılarla yaşayan Ayasında bir tutam tuz Dağlasa da bağrını Yaraya basmak için bekleyen Evin cefalı kedisi gibi durma ne olursun öyle Gözlerin biraz tebessüm etsin gözlerime Ürkek bir ceylan bakışı Vefasızlıklar üzmüş belli yüreğini Buğulu,tedirgin nazar belirir sadece Umut yoksunu Varını yoğunu akıtmış bulut misali Öyle bakma bana üzgün üzgün Perdelerini aç gözlerinin Bakışlarımdan yüreğine aksın usul usul Sevgiyle çağlayan sevgi pınarı Ver ellerini ellerime Tek başına ağlama Kuruyan göz pınarlarında beraber yağmur olalım Ağlayacaksak gel beraber ağlayalım. AHMET MORAN 08/02/2012 |
Tebrikler efendim, kaleminize kuvvet..