İSTANBUL BENİ BOZDU
İstanbul beni bozdu Abiciğim
Ah İstanbul aşkım nüksetti senin elinde Dertlerim depreşti Umutlarım boğuldu boğazın sularında Hayellerimi Hazerfan gbi uçurdum Galata kulesinden İstanbul beni bozdu be abiciğim Aşkı unutmak isterken kadehlerin dibinde Emin Önünde balık ekmek gibi sattım hayellerimi Boğaz köprusünden intehar etti aşkım Takıldı bir balıkçının ağlarına Aşkı Galatada köprüsün de taktım oltanın ucuna Alık bilmedi değerini belki balık bilir diye İstanbul beni bozdu be abiciğim Seni çilingir soframın şarkıları şiirleri yaptım Seninle güzelleşti dünyam kafam Gözlerin takıldı gözlerimdeki buluta Sen yağdın yanaklarıma inci tanem Su yerine gözyaşlarım aktı kadehime Ben seni içtim bir dikişde anasondun içkimde İstanbul beni bozdu be abiciğim Gözlerimin önüne Kız kulesini getirdim Kendimi hapsettim aşkından Yedi Kule zindanlarına Hisarın burçlarında sallandırdım kalbimi Acılarımı gömdüm Beykoz korusunda ağacın dibine Eyüp Sultan’da dua ettim aşkım için açtım ellerimi Fallar kapattım kavuşmalar olucakmı diye Kavhe içitim senin niyetine Piyer Lotide Halic’in sularında aheste çekerken kürekleri sandalcı Ben sana aşk şarkıları söyledim içimden Sen ne dersen de İstanbul beni bozdu be ERAY ÖZGÖR SARIKAYA 7.2.2012 |