"KAR..."Kar yağmış memleketime Bir ile ilk Kez kar taneleri düşmüş Sevinçler kahkahalar almış başını gidiyor Kar topu oynamanın zevkine varmışlar Kısa da olsa karın heycanını yaşamışlar Şehir giyinmiş beyaz kefenini Onlarda bu kefenin üstünde keyfe sefaya dalmışlar Bir şehire kar yağmış inceden inceye Koşarken beyaz kefenin üstünde Bir anda elleri üşümüş ayakları üşümüş Sığınmışlar bir cafenin sıcak klimasına Isınmış beyaz örtünün verdiği soğuktan Bir şehre daha kar yağmış Orası her daim o beyaz kefenle örtünürmüş Bazen kapının eşiğine çıkılmaz duruma gelinirmiş Ama bu sefer yağdığı vakit Ne kapı vardı ne de eşiği Onlar kalmışlar bir parça brandanın Bir kaç derme çatma çadırın içinde Ellerinin ayaklarının üşümesine aldırmamışlar Onların yüreği üşümüş Onların varlığı üşümüz yoklukları üşümüş Sahipsiz unutulmuşluğun üşümesi sarmış onları Beyaz kefene bürünmüş şehrin sokakları boş Karanlık kefen ile arkadaş olmuş Biri üşütürken biri zifiri karanlığa boğmuş Birileri karın içinde kartopu oynarken Onlar karın içinde yollarını şaşırmış Üşüyen yüreklerini ısıtamamış Bir cafenin sıcak klimasına sığınamamışlar Birleri ağlarken birileri gülmeyi becermiş Şimi ben kar yağdı diye sevinsem mi Yoksa bu tablo karşısında Haykırsam feryat etsem, Gök yüzünden yağan yağmur gibi ağlasam mı Belki eritirim VAN’ın üstüne yağan kar tanelerini… . ... .... |