18
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2675
Okunma

Kar yağmış memleketime
Bir ile ilk Kez kar taneleri düşmüş
Sevinçler kahkahalar almış başını gidiyor
Kar topu oynamanın zevkine varmışlar
Kısa da olsa karın heycanını yaşamışlar
Şehir giyinmiş beyaz kefenini
Onlarda bu kefenin üstünde keyfe sefaya dalmışlar
Bir şehire kar yağmış inceden inceye
Koşarken beyaz kefenin üstünde
Bir anda elleri üşümüş ayakları üşümüş
Sığınmışlar bir cafenin sıcak klimasına
Isınmış beyaz örtünün verdiği soğuktan
Bir şehre daha kar yağmış
Orası her daim o beyaz kefenle örtünürmüş
Bazen kapının eşiğine çıkılmaz duruma gelinirmiş
Ama bu sefer yağdığı vakit
Ne kapı vardı ne de eşiği
Onlar kalmışlar bir parça brandanın
Bir kaç derme çatma çadırın içinde
Ellerinin ayaklarının üşümesine aldırmamışlar
Onların yüreği üşümüş
Onların varlığı üşümüz yoklukları üşümüş
Sahipsiz unutulmuşluğun üşümesi sarmış onları
Beyaz kefene bürünmüş şehrin sokakları boş
Karanlık kefen ile arkadaş olmuş
Biri üşütürken biri zifiri karanlığa boğmuş
Birileri karın içinde kartopu oynarken
Onlar karın içinde yollarını şaşırmış
Üşüyen yüreklerini ısıtamamış
Bir cafenin sıcak klimasına sığınamamışlar
Birleri ağlarken birileri gülmeyi becermiş
Şimi ben kar yağdı diye sevinsem mi
Yoksa bu tablo karşısında
Haykırsam feryat etsem,
Gök yüzünden yağan yağmur gibi ağlasam mı
Belki eritirim VAN’ın üstüne yağan kar tanelerini…
.
...
....
5.0
100% (11)