Renkler
Yağmurun yer yüzüne inişi gibi geldik dünyaya,
Bir çiçeğe gösterilen şefkâtle büyüdük bir çoğumuz, Emeklemeyi öğrenir gibi öğrendik hayatı, Kimi zaman canımız yansa da, Aynı canla bazen mutlu olduk, Duyguların yanına renkleri iliştirdik, Aşk kırmızı oldu, Izdırap simsiyah, Her yeni günün adı bembeyazdı ama, Eflatun yapayalnızdı, Bilemedik. Sonunda... Zaman doldu düştük toprağa, Bedenlerimiz mavilere giderken, Sevenimizin içi kararmış, Bir can giderken ötekisi gelir gibi, Damlalar yine düşüyordu toprağa, Eflâtun yalnızdı yine, Bizden önce yada bizden sonra.. Yetişemedik. |