YAVRUM İÇİNDİ
Yediğim vurgunu sormayın bana
Göğsümü gerdiğim yavrum içindi Onu ben doğurdum anaydım ana Ayakta durduğum yavrum içindi Dokuz ay taşıdım sütümü verdim Babasından kalan tek miras derdim Ana yüreğini yoluna serdim Ömrümü verdiğim yavrum içindi Selam verdiğime borçlu çıkardı Can çekişsem son nefese bakardı Beni düşman değil evlat yıkardı Dağları yardığım yavrum içindi Nerde nefes aldı oraydı yurdum Uğruna çok gönül çok kişi kırdım Evlat dayağı mı onuda gördüm Boynumu burduğum yavrum içindi Helallık almadan çekipte gitti Analık görevim orada bitti Yüz üstü bıraktı ölüme itti Yuvamı kurduğum yavrum içindi Şimdi yüreğimde kayıp bir mezar Yaşayan bir ölü benimle gezer Ana analıktan böylemi bezer İşkence gördüğüm yavrum içindi Güleser Yorulmaz |
Üzüldüm inanın....Ne yaparsın...
Şiir çok güzeldi.....
........
Bir iki tespitim var.. İzninizle..
..........
çekipte ... çekip de....
onuda ..... onu da.....
böylemi ... böyle mi ....
............
selamlar
Gözüne acı yaş değmesin..