yak ne varsa
kıpkızılken ufuk
tutuşurken martı kanatları yak ne varsa rüzgarın getirdiği.. yak ve kana.. iki ucu düğümlü bir ipti yaşam ne çözebildin ne gücün yetti ortasından kesmeye... zaman bir fırtına koparıp doldurmuşken bütün pisliğini göğsüne.. sen sen o zamanlar bilmezdin kızılın yaktığı yüreklerin taşa değeceğini.. çevrendeki gölgeler silmeye çalışmadalar görüyorsun çöz şimdi kendini ve gül arsız kahkahalar sarsın yeryüzünü.. kıpkızılken ufuk tutuşurken martı kanatları yak ne varsa rüzgarın getirdiği.. 03/02/2012 ödemiş |
tutuşurken martı kanatları
yak
ne varsa
rüzgarın getirdiği..
.....
Evet gönül istiyor bazen yakmayı..
Ama umutsuzca yanıyor kendi..
Sevgilerimle..